هدف فستیوال معماری و مردم بیشتر شکافتن بافت فعلی جامعه ایران و بررسی اوضاع و احوال اخلاقی به هم ریخته‌ی آن، کشف و شناسایی استعدادهای جوان است، ما در ایران امروز یک نظام اخلاقی متناسب با نیازهای یک جامعه شهرنشین نداریم، اگر هم هست در خفا و پنهان است و در جوامع دیگر، با توجه به موقعیت و وضعیت آن‌ها در اشکال مختلف وجود دارد.

در فستیوال چهارم با نگاهی به چهارچوب فکری لایف پولیتیک یعنی سیاست زندگی، دو کار انجام می‌گیرد: یکی کار نظری ست که در سطح جامعه ارائه می شود، دیگری کاری مشخص است که هر کس، در جایگاهی که هست انجام می‌دهد؛ کتاب می نویسیم. نظر می دهیم. نقد می کنیم.مقاله می نویسیم. فیلم درست می کنیم. تابلوی نقاشی می کشیم و از هر ابزاری که اجازه می‌دهد نشان دهی که اگر می خواهی جامعه‌ای داشته باشی که هم از درون و هم از بیرون دارای عزت و حرمت باشد باید مناسبات انسانی بین افراد آن دارای ضابطه‌مندی اخلاقی باشد. یاد می گیریم، تصحیح می کنیم، همه‌ی ما در این روند شاگرد هستیم، هیچ کس به ما یاد نداده، تجربه نکرده‌ایم. به عنوان شاگرد به این نتیجه رسیده‌ایم که این چیزی ست که باید یاد گرفت.